De mannetjeseend Jut, met zijn witte borst, komt al voor het vierde jaar in mijn vijver met een dame, die ik Juul noem.
Nou weet ik wel dat Jut steeds dezelfde is, vanwege zijn witte borst, maar alle Juultjes lijken natuurlijk op elkaar.
Dit jaar heeft Jut voor het eerst concurrentie in zijn vijver van een mannetje zonder witte borst, eveneens met een dame. Die kan ik dus niet herkennen.
Pagina's
Deze blog ben ik begonnen op 12 maart 2012.
Mijn favoriete hobbies zijn tuinieren, en wel "natuurlijk tuinieren" en schilderen.
Daarover wil ik in mijn blog gaan berichten.
Mijn favoriete hobbies zijn tuinieren, en wel "natuurlijk tuinieren" en schilderen.
Daarover wil ik in mijn blog gaan berichten.
woensdag 20 maart 2013
zondag 17 maart 2013
Lathyrus zaaien
Sinds een jaar of 5 ben ik lid van de Nederlandse lathyrus Vereniging.
De Lathyrus is een van mijn favoriete bloemen, vanwege de tere blaadjes, de subtiele tinten en de heerlijke geur.
In de tuin heb ik geen plek om ze neer te zeten, ik doe het in bakken op het terras. Dat staat heel onelegant, maar het is zo leuk om iedere dag een paar verse takjes te plukken.
Dit jaar heb ik meegedaan met een workshop lage lathyrus zaaien. Dit zijn Lathyrussoorten die heel laag blijven, zodat ze in bakken of hanging baskets kunnen groeien zonder ondersteuning. De bloemen zijn veel kleiner dan bij de gewone Lathyrus odoratus en je kunt er niet van snijden.
De bedoeling is, dat ik ook ga meedoen met de inzending voor de nationale Lathyrustentoonstelling in Appeltern. (zie de site van de vereniging: www.lathyrus-vereniging.nl)
De Lathyrus is een van mijn favoriete bloemen, vanwege de tere blaadjes, de subtiele tinten en de heerlijke geur.
In de tuin heb ik geen plek om ze neer te zeten, ik doe het in bakken op het terras. Dat staat heel onelegant, maar het is zo leuk om iedere dag een paar verse takjes te plukken.
Dit jaar heb ik meegedaan met een workshop lage lathyrus zaaien. Dit zijn Lathyrussoorten die heel laag blijven, zodat ze in bakken of hanging baskets kunnen groeien zonder ondersteuning. De bloemen zijn veel kleiner dan bij de gewone Lathyrus odoratus en je kunt er niet van snijden.
De bedoeling is, dat ik ook ga meedoen met de inzending voor de nationale Lathyrustentoonstelling in Appeltern. (zie de site van de vereniging: www.lathyrus-vereniging.nl)
We hebben gisteren 2 verschillende soorten gezaaid. Die zitten nu in vrij kleine potten in zaai- en stekgrond, afgedekt met een plastic zak, hebben water gehad met iets schimmelwerend en staan nu zo licht mogelijk in mijn huiskamer. Als ze een centimeter of 10 zijn, schat ik, mag die zak eraf, maar eerst moet je ze laten wennen door er een gat in te maken.
Dan kunnen ze verspeend worden in goede potgrond en in de juiste pot(ook dat werd voorgedaan) en als ze een beetje gaan hangen kunnen ze naar buiten, mits het niet meer echt vriest. Een nachtvorstje kan geen kwaad.
Als je mest geeft, moet je zorgen dat die niet op de blaadjes komt, of je moet de blaadjes naspoelen.
Ze kunnen in de volle zon, maar je moet goed uitkijken dat de grond niet uitdroogt. Daar zijn ook trucjes voor.
Plannen voor een schilderij
We hebben weer een nieuwe docent op schilderles, want het derde trimester is begonnen. Het thema is "landschap abstract". Ik heb eerst een aantal schetsjes gemaakt. Ik denk, dat ik eerst de ondergrond in zijn geheel een kleur ga geven net als bij mijn vorige schilderij.
Dat vorige schilderij heb ik een knalrode ondergrond gegeven, ik had dat een keer bij een schilderende vriend gezien. Daaroverheen heb ik met losse toetsen een bereklauw geschilderd met alleen okergeel, ceruleumblauw en ultramarijn. Het materiaal is acryl.
Dat vorige schilderij heb ik een knalrode ondergrond gegeven, ik had dat een keer bij een schilderende vriend gezien. Daaroverheen heb ik met losse toetsen een bereklauw geschilderd met alleen okergeel, ceruleumblauw en ultramarijn. Het materiaal is acryl.
zaterdag 9 maart 2013
Daar ben ik weer
Dat is een hele tijd geleden. Veel te druk gehad. Toen dacht ik erover te stoppen, maar nu ga ik toch maar weer door.
Wie had nou verwacht dat we nóg meer van die wintertroep gaan krijgen!
Wat een vreselijke winter hebben we achter de rug. Nou haat ik de winter sowieso, in het voorjaar word ik pas weer mens.
Eindelijk, afgelopen week weer in de tuin gewerkt. De palissade heeft het begeven en voor de winter waren de palen in blokken gezaagd. In plaats van de palissade heb ik nu een houtblokkenwalletje gemaakt. Hopelijk heb ik de blokken niet op de bosanemoontjes gelegd.
De winteraconietjes zijn alweer op hun retour, de sneeuwklokjes staan in volle bloei en de crocussen beginnen net.
Verder de paden nog maar eens aangeharkt, er lag nog veel dood blad, en alvast wat dor spul verwijderd.
Abonneren op:
Posts (Atom)