Varens

Varens doen het in mijn tuin erg goed. Hierboven een stekelvaren (geloof ik)

Ik heb aardig wat verschillende, maar weet niet van allemaal de namen meer.

Zelfde varen als de vorige.

Ik wil nog meer varens, maar alleen soorten die niet met wortelstokken verder groeien. En dat is best lastig uit te vinden.

Zover is de tongvaren nu uitgerold.

Heel prettig is ook, dat de slakken nooit van de varens eten.

Ik had eigenlijk alweer op slakkenjacht gemoeten: 's avonds na het eten leg ik hoopjes kippenvoer op velletjes plastic neer. Vlak voor ik naar bed ga, zoek ik de slakken daar dan op met een zaklantaarn. Ik schep ze in een bakje en breng ze naar de overkant van de weg, in de hoop dat ze niet meer terug komen.

Oude bekenden

Gisteren heerlijk de hele dag in de tuin gewerkt. Eerst de afgezaagde houtblokken van de hazelaar op mijn houtwalletje gestapeld. Daarna was het wieden en nog eens wieden. Op mijn knieën over het pad kom ik alle oude bekenden weer tegen. Ook de minder gewenste gasten trouwens, zoals kleefkruid, paardestaart, paardebloem, kruipende boterbloem (wel 10 stuks op 2 vierkante meter) die zich zo goed kan verstoppen, kleine veldkers ( de meeste had ik al weg, want voor ze zaad zetten maak ik altijd een paar rondjes door de tuin), graspollen en heel veel zaailingen van de es die aan de overkant van de weg staat. Als ik die laatste niet bijtijds weghaal, krijg ik ze niet meer uit de grond. Ook veel wederik weggetrokken. Ik heb een soort met enkele gele bloemen en bruine bladeren. Die stond al in mijn vorige tuin en is niet uit te roeien. Ook veel weggehaald van een groot soort pimpernel en een heel grote allium, die straks heel mooie hangende klokjes krijgt en blijkbaar uitstekend uitzaait. Bij het typen verschuiven mijn foto's weer van plaats, ik kan ze dus niet op volgorde beschrijven.De derde foto is een close-up van de stinkende gouwe, een lid van de papaverfamilie. Van dichtbij heel mooi. De mieren verslepen de zaden, dus je weet nooit waar hij nou weer opkomt. De plant heeft oranje melksap, dat vervelende vlekken geeft. De  foto daaronder, de daslook, is een woekeraar, maar wèl erg mooi in grote groepen in het voorjaar. Kan ook goed in een vaasje. Is familie van de ui en heeft ook kleine ui-achtige knolletjes. Ruikt ook naar ui trouwens en het blad is ook eetbaar. De onderste  foto is van een houtwalletje, dat ik heb gemaakt van de resten van mijn palissade, die omviel. Ik heb er hier en daar holle stengels tussen gestopt voor zweefvliegen en wilde bijtjes. tweede foto van boven de hemelsblauwe Camassia, welke weet ik zo niet. Ik zag hem overal in tuinen en sinds vorig jaar begint hij het bij mij goed te doen. Mooie opvallende blauwe kleur. Heel opvallend momenteel is vooral de moeraswolfsmelk met opvallende groengele groepjes bloemen. Dat word straks wel een wilde massa van anderhalve meter hoog (een na laatste foto). Ik zou er graag een grote plant met paarse bloemen naast hebben, maar welke? De akeleien bloeien nu wel, maar zijn geen partij voor deze reus.Bovenste foto de uitkomende bladeren van de Darmera peltata, die bijna uitgebloeid is nu. Zie een voorgaand bericht hierover.

Er bloeit al heel veel.

foto 1: aardbei. Deze heeft 6 bloemblaadjes, ik heb ze ook met 5 blaadjes.

foto 2: ik denk een geranium (niet pelargonium), maar weet het even niet, zo van de foto. Wèl mooi.

foto 3: akelei van de achterkant. hij is alleen paars, maar dat pakt mijn fototoestel niet.

foto 4: appelbloesem. Intussen zijn ze al wat verder. Beide boompjes zitten behoorlijk vol. Het zijn Elstars.

foto 5: knikkend nagelkruid. Zó'n mooi bloempje. Er komt al zaad in, dat ook heel apart is (foto 5). Dat blijft later met die weerhaakjes overal aan hangen en wordt zo verspreid.

Luilekkerland

Gisteren heb ik een nieuw potje pindakaas in de houder aan mijn voederboom gedaan. Het wemelt er nu van de spreeuwen die om beurten een hapje komen halen. Het zijn wel heel grappige vogels. Als dit potje leeg is stop ik ermee, want ze eten me arm, evenals de kouwen. De spechten komen ook nog regelmatig eten, maar omdat de vetblokken meteen door de kouwen worden weggehakt, kan ik die ook niet meer ophangen. Gelukkig eten ze ook pinda's, al denk ik dat vetblokken met insecten beter zijn. Er zitten ook af en toe twee kraaien in de tuin, die heb ik in voorgaande jaren nooit gezien. Mooie vogels, maar van mij mogen ze wegblijven. Op mijn ander blog: alledag2013.blogspot.com staat nog een foto van de spreeuwen.

Mussen op bezoek.

Mijn "natuurlijke" (of natuurrijke?) tuin in deze vorm bestaat nu een jaar of 8 à 9. Al die jaren heb ik geen mus in de tuin gezien. Bij de buren, die alleen beton en vogelhokken hebben, wèl. Conclusie: mussen houden van beton met vogelvoer. De achteruitgang van de mussen schijnt mede te komen door onvoldoende huisvesting. Maar ik heb ook al een paar jaar een mussenkast hangen. Ik strooi ook grondvoer en broodkruimels.

Maar halleluja: sinds een paar weken hebben we mussenbezoek! niet op de grond, maar op de containers met pinda's. Maar de nestkast hoeven ze kennelijk niet.

Darmera peltata.

Een paar dagen geleden schreef ik over een plant met lange kale bloemstengels bij de vijverrand. Hoe heette die nou toch: gunnera...nee, brunnera...nee. Nou weet ik het weer: darmera...ja! Om precies te zijn: Darmera peltata. De foto van de bloem, met donkere achtergrond, heb ik vanmorgen genomen. Hij bloeit dus nu. ik heb ook wat gestruind op internet, de overige tekst en foto's zijn van internet. Eindelijk eens een plant die precies op de goede plaats staat. helaas lukt het me niet om de foto's leuk bij elkaar te zetten, geen idee hoe dat moet. Op het scherm waarop ik werk, ziet de indeling er heel anders uit dan op het eindresultaat. Wie kan me helpen? Om de foto's goed te kunnen zien en de teksten goed te kunnen lezen, kun je op de foto's klikken.

Snoeien en wieden

Manlief heeft vandaag de heg tussen de noordtuin en het parkeerterrein van de buren gesnoeid en de rest van hazelaar weggezaagd. Deze nam teveel licht weg. Er staat nog wel een stomp, dus die zal wel weer uitlopen.

Ook een van de klimhortensia's tegen de noordgevel verwijderd, daar wil ik een berberis (geloof ik, moet ik nog nakijken). De klimhortensia woekert teveel. De andere hebben we nog laten staan omdat er ergens gepiep van jonge vogels klinkt in die buurt. Ik kan het nest nog niet lokaliseren.

Verder weer veel gewied, vooral in het schelpenpad. Ik heb weleens gedacht, dat ik beter mijn tuin kan inrichten in het schelpenpad want alle planten schijnen het liefst daarheen te willen.

Het gebroken hartje bloeit ook weer. ik heb er ook witte exemplaren van. Ook de aarbeien staan in bloei en de twee appelboompjes in de zuidtuin.

van dichtbij

Een zich ontrollende tongvaren.

Donkere ooievaarsbek. een tamelijk onooglijke en rommelige plant, maar zó mooi van dichtbij.

Zomerklokje. Net een sneeuwklokje, maar veel groter, en het bloeit dus nu.

Deze doet het tamelijk goed in mijn tuin.

Ik vergeet steeds hoe die plant met de kale stengels heet. Straks komen er grote gegolfde bladeren. Ieder jaar komt er een stengel meer bij.

Mannetjesvaren dacht ik.

Van de judaspenning heb ik welgeteld één exemplaar. Waarom die het bij mij niet doet weet ik niet, houdt waarschijnlijk niet van zure grond.

Finishing touch

Toch nog iets veranderd aan het schilderij waarover ik onlangs schreef. Ik vond de knielende man niet goed genoeg uitkomen. Ik heb hem en de vlinders en een deel van de bladeren afgedekt met transparant papier en fotolijm en heb daarna de achtergrond donkerder gemaakt en deze naar boven toe lichter laten verlopen. Nu is het echt af, alleen maak ik misschien een van de gele bladeren linksonder nog rood. Je kunt de foto vergroten door erop te klikken (alle foto's in deze blog trouwens).