Offline

Mijn computer heeft gisteravond een kop koffie gedronken en dat is letterlijk en figuurlijk niet goed gevallen, dus ik ben een poosje offline, vrees ik.

Even bijpraten

Ik ben altijd zo blij als de paarse morgenster zich weer laat zien. Als hij zich in het schelpenpad uitzaait, plant ik hem voorzichtig ergens anders over. Intussen zijn ze weer uitgebloeid en hebbenze mooie lichtbruine pluizebollen gekregen.

Zogauw die uitgebloeid zijn knip ik ze af, want dan zijn ze niet mooi meer. Maar niet te diep, want vaak is er nog een nabloei.

De gagelstruik geurt heerlijk als je hem aanraakt. Het is wel een lastige struik, want hij maakt uitlopers. Echt mooi is hij ook niet.

Een anderhalve meter hoge allium, die eerst prachtige hangende klokjes heeft gehad. Ik moet ze altijd opbinden, want ze blijven niet overeind. Ze zaaien ook heel goed. Onlangs heb ik ze allemaal, op één na gerooid, want het werd echt een bende.

De zaaddozen van de botanische tulpjes.

Jacobskruiskruid. Komt overal en nergens op, je weer nooit waar. Dat wil zeggen: je ziet in het jaar voor de bloei al wel de rozetten staan.

De botanische rozen zijn uitgebloeid, maar deze roos gaat nog een poosje door. Sterke roos.

Het moeras

In de noordtuin heb ik een behoorlijk grote vijver, met rondom beplanting, die voor een deel uit moeras bestaat.
De laatste tijd krijg ik nog meer moeras, want ik vermoed, dat de vijver lek is. Het peil is de afgelopen jaren nogal gedaald en op de drooggevallen oevers ontwikkelt zich ook moeras.
Het enige alternatief is, de hele boel eruit halen. Dus laat ik het maar zo.

Op drie plaatsen groeit de Gevlekte orchis. Er zit ook veel gras tussen, maar wieden is geen optie omdat ik er niet bij kan komen en anders de vegetatie teveel zou verstoren. Er staat één niet gevlekte orchidee tussen, maar die bloeit helaas niet.

Momenteel wemelt het in het moeras van de bloeiende Pitrus en Biezeknoppen, die straks weer verschrikkelijk zullen uitzaaien. Er staat, en vooral hangt, nog veel meer van dergelijk fraais boven de vijver, dat ik nog niet heb gedetermineerd. Pitrus is een "storingssoort" van natte, kalkarme grond met onregelmatige waterstandswisselingen, lees ik in een van mijn boeken. De Pitrus heeft een gladde stengel, terwijl die van de Biezeknoppen ruw aanvoelt. Er is geloof ik ook nog iets met schotjes, die in de ene stengel wel voorkomen en in de andere niet, meen ik me te herinneren. Ook is de bloeiwijze van de Pitrus wat losser dan van Biezeknoppen. Van de laatste zitten de "bloempjes" echt op een kluitje. Waar ik erbij kan, knip ik de planten maar weg vóór ze zich uitzaaien.

Een paar jaar geleden heb ik de op gras parasiterende Ratelaar gezaaid, die het nu lekker begint te doen.

Tussen dat alles in heeft zich ook lekker veel van het onuitroeibare Penningkruid genesteld. Dat trek ik overal weg waar ik het tegenkom en zo hou ik het net een beetje in bedwang.

Voor de Dotters was ik weer eens te laat met het weghalen van het zaad. Ze groeien al bijna helemaal rondom mijn vijver, wat in de bloeitijd wel een prachtig gezicht is. Maar ze verdringen de orchideeën en de ratelaars. De zaaddozen zijn trouwens wèl prachtig om te zien, zie foto.

Wat ik ook ontdekte, waren tientallen zaailingen van de Es! Zelfs zo klein waren ze er af en toe al niet meer met wortel en al uit te krijgen. Ook elders in mijn tuin kom ik er tientallen tegen. Ze komen van een boom aan de overkant van de weg.

Her en der staat ook de gele lis, die ik ook een beetje moet afremmen.

Ook de Kattestaart trek ik er hier en daar uit, anders komt die ook overal te staan, ook op drogere plekken. Op de plek waar ik hem eerst had, werd hij zeker 1,80 m hoog, maar daar doet hij het bijna niet meer. Ook heb ik her en der Valeriaan, maar die groeit toch het liefs in het schelpenpad.

Langs de waterrand groeit verder Waterdrieblad en een boterbloem (weet even de naam niet), in het water veel Hoornblad (meen ik, een zuurstofplant), teveel eigenlijk en ook wat Kikkerbeet. Daar had ik zoveel van, dat ik voorgaande jaren veel weg moest halen. Er stond ook altijd één Zwanebloem, nu staan er een paar, maar die bloeien niet. tussen alles door groeit ook een zompig soort mos, dus er vindt kennelijk een soort veenvorming plaats.

Rozen

Op mijn zure, natte grond doen de meeste rozen het niet zo goed. Nou scheelt het, dat ik toch al het meeste houd van enkelbloemige rozen met een open hart, dus vooral de botanische soorten. En die willen bij mij ook wel.
In een taksplitsing van de Prunus is spontaan een Hondsroos uitgezaaid. Niet zo goed voor de boom misschien, maar voorlopig merk ik daar nog niets van en het staat heel mooi.
Ik had al twee keer zonder succes geprobeerd een klimroos erin te laten
klimmen. Probleem vanzelf opgelost.

Ik had ook al eerder een Hondsroos gekocht, maar die krijgt witte bloemen in plaats van roze.

Dat is de foto met de hommel.

Verder heb ik Rosa "Open Arms" met zalmkleurige knoppen en zalmroze , naar wit verbloeiende, bloemen, die langs het hek groeit. Ik zag hem op een tuinfair. Toen was het een schattig struikje in een pot, langs een hekje. Hij bedekt nu ettelijke meters van het hek. Al deze rozen worden goed bezocht door hommels. De beoogde klimroos, die ik van een nichtje kreeg, is feloranje en vloekt aardig in de tuin. Hij staat nog steeds bij de Prunus, maar weigert te klimmen. Hij heeft gemene stekels, maar ruikt lekker. Deze zit momenteel nog in de knop. Deze rozen staan allemaal in de noordtuin, mijn "natuurlijke tuin".

In de zuidtuin, de "familietuin", heb ik twee rozen. Langs de schuur bloeit een flink groeiende roze exemplaar, die ik redde van de ondergang, toen de buren hem weg wilden gooien. Het zou "New Dawn" kunnen zijn. En tegen de schutting met de buren staat een fraai geelbloeiend exemplaar. Deze wordt niet erg hoog. Helaas wordt de plant na de bloei elk jaar tot op de stengel kaalgevreten. Hij heeft dit tot nu toe wel overleefd. Ik had ook nog een witte klimroos in de schaduw langs de Es klimmen (die was 35 jaar geleden spontaan opgekomen). De Es werd te groot en is gekapt en bij dit geweld is de roos helaas gesneuveld. De Es loop intussen alweer uit.

Deutzia

Twee of drie jaar geleden zag ik deze in een tuin. Ik vond hem heel mooi en heb er ook een gekocht toen ik hem tegenkwam. er zijn verschillende soorten en ik weet niet hoe deze heet.

Intussen is hij behoorlijk uitgegroeid en momenteel is de plant beladen met bloemen.

Bovenstaande tekst vond ik op internet. je kunt erop klikken om hem te kunnen lezen.

Lathyrus-tentoonstelling in Appeltern

De pot-Lathyrus die ik gezaaid heb, begint eindelijk te bloeien. Te laat trouwens, want dit weekeind, van 27 t/m 30 juni is de Nationale Lathyrus Tentoonstelling in de tuinen van Appeltern. Mijn potten zullen daar niet heengaan. Ik heb ook te weinig planten bij elkaar in de pot gezet, denk ik. Ik hoop, dat het bij anderen beter gelukt is. De Nederlandse Lathyrus Vereniging wil met deze tentoonstelling nog meer mensen enthousiast maken voor de kweek van Lathyrus. In Appeltern wil men laten zien, dat er ook oplossingen zijn om in kleine tuinen Lathyrus te kweken. Er zijn allerlei arrangementen met Lathyrussen te bewonderen en de tuinlieden van Appeltern hebben weer zo'n 400 lathyrus-planten geplant.

Ik heb mijn planten in hangbakken, zodat de slakken er niet bij kunnen, want die lusten ze graag.



Grote bonte specht met jong

Al de hele winter komen er een mannetjes- en een vrouwtjesspecht op ons voer in de boom voor het keukenraam. Het mannetje is goed te onderscheiden aan zijn rode achterhoofd.
We denken, dat er momenteel zelfs twee paren op het voer vliegen, aangezien ze steeds in twee verschillende richtingen wegvliegen. Ze hebben vast een nest, want ze vliegen af en aan met het voer in de bek.
En nu weten we het van één stel zeker, want pa zat met het kind in de boom en voerde hem (of haar?)  Je kunt zien dat het een jong is, want die hebben een rood petje; het rood zit dus niet in de nek, zoals bij pa specht. Ma heeft geen rood op de kop. Een poosje later kwam het jong al alleen om te eten.
De pindakaaspot vullen we niet meer aan, want die wordt in een uurtje leeggegeten door kauwen en spreeuwen.
Je kunt de foto vergroten door erop te klikken.