De laatste tijd krijg ik nog meer moeras, want ik vermoed, dat de vijver lek is. Het peil is de afgelopen jaren nogal gedaald en op de drooggevallen oevers ontwikkelt zich ook moeras.
Het enige alternatief is, de hele boel eruit halen. Dus laat ik het maar zo.
Op drie plaatsen groeit de Gevlekte orchis. Er zit ook veel gras tussen, maar wieden is geen optie omdat ik er niet bij kan komen en anders de vegetatie teveel zou verstoren. Er staat één niet gevlekte orchidee tussen, maar die bloeit helaas niet.
Momenteel wemelt het in het moeras van de bloeiende Pitrus en Biezeknoppen, die straks weer verschrikkelijk zullen uitzaaien. Er staat, en vooral hangt, nog veel meer van dergelijk fraais boven de vijver, dat ik nog niet heb gedetermineerd. Pitrus is een "storingssoort" van natte, kalkarme grond met onregelmatige waterstandswisselingen, lees ik in een van mijn boeken. De Pitrus heeft een gladde stengel, terwijl die van de Biezeknoppen ruw aanvoelt. Er is geloof ik ook nog iets met schotjes, die in de ene stengel wel voorkomen en in de andere niet, meen ik me te herinneren. Ook is de bloeiwijze van de Pitrus wat losser dan van Biezeknoppen. Van de laatste zitten de "bloempjes" echt op een kluitje. Waar ik erbij kan, knip ik de planten maar weg vóór ze zich uitzaaien.
Een paar jaar geleden heb ik de op gras parasiterende Ratelaar gezaaid, die het nu lekker begint te doen.
Tussen dat alles in heeft zich ook lekker veel van het onuitroeibare Penningkruid genesteld. Dat trek ik overal weg waar ik het tegenkom en zo hou ik het net een beetje in bedwang.
Voor de Dotters was ik weer eens te laat met het weghalen van het zaad. Ze groeien al bijna helemaal rondom mijn vijver, wat in de bloeitijd wel een prachtig gezicht is. Maar ze verdringen de orchideeën en de ratelaars. De zaaddozen zijn trouwens wèl prachtig om te zien, zie foto.
Wat ik ook ontdekte, waren tientallen zaailingen van de Es! Zelfs zo klein waren ze er af en toe al niet meer met wortel en al uit te krijgen. Ook elders in mijn tuin kom ik er tientallen tegen. Ze komen van een boom aan de overkant van de weg.
Her en der staat ook de gele lis, die ik ook een beetje moet afremmen.
Ook de Kattestaart trek ik er hier en daar uit, anders komt die ook overal te staan, ook op drogere plekken. Op de plek waar ik hem eerst had, werd hij zeker 1,80 m hoog, maar daar doet hij het bijna niet meer. Ook heb ik her en der Valeriaan, maar die groeit toch het liefs in het schelpenpad.
Langs de waterrand groeit verder Waterdrieblad en een boterbloem (weet even de naam niet), in het water veel Hoornblad (meen ik, een zuurstofplant), teveel eigenlijk en ook wat Kikkerbeet. Daar had ik zoveel van, dat ik voorgaande jaren veel weg moest halen. Er stond ook altijd één Zwanebloem, nu staan er een paar, maar die bloeien niet. tussen alles door groeit ook een zompig soort mos, dus er vindt kennelijk een soort veenvorming plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten