schildervakantie: laatste dag

Nou ja, we hadden ook nog de dag van de terugtocht, maar die tel ik niet mee.

De laatste schilderdag, op vrijdag, was het 's morgens prachtig weer.

Ik ben vroeg opgestaan en heb een lekkere wandeling gemaakt, naar het dorpje Ernonheid, over de voormalige romeinse weg.

Vlak achter het kasteel in de wei betrapte ik nog een hertebokje. Helaas zag hij mij eerder dan ik hem, maar ik heb hem nog wel goed kunnen zien, vlak voor mijn neus. Met twee sprongen was hij tussen de bomen, maar bleef aan de rand nog even naar me staan kijken. Op de foto zie je de plek waar het gebeurde.

Het licht in het bos, tussen de bomen, was prachtig.

Later op de ochtend kwam er meer wind en werd het  bewolkter.

Enkele cursisten waren nog bezig met het maken van hun "kleintje" en eigenlijk is bij iedereen op de laatste dag de inspiratie toch wat weg. Je weet dat je je spullen op moet ruimen en dat aan het eind van de middag de vernissage komt, dat maakt toch onrustig.

Ik was van plan me er niet aan te storen, en ging weer naar hetzelfde plekje bij de vijver. Toch was het minder ontspannen dan de vorige keer dat ik er zat. Ik dacht, dat het schilderij helemaal niets was geworden, maar achteraf viel het nog wel mee. Het lijkt veel op het ander schilderij, maar ik heb minder van de bomen laten zien en met grovere streken gewerkt en wat droger. Je ziet ook dat het licht geler was.

Thuis wil ik me nog meer in het schilderen van water gaan verdiepen.

's Middag had ik echt geen schilderpuf meer en ben ik samen met mijn vriendin gaan wandelen naar St. Roche. Zover zijn we niet gekomen, op een gegeven moment hebben we een weg terug door het bos genomen. Daar begon het te stortregenen, maar we bleven practisch droog onder de beukebomen.

We waren keurig op tijd terug om ons op te knappen voor de vernissage.

Ik kan wel zeggen dat ik heel wat geleerd heb wat ik de komende tijd nog kan gaan toepassen.

Als je het volgend jaar ook eens wil proberen, zie: http://www.schildereninbelgie.nl/

verslag dag 4

De vierde dag was bewolkt, met af en toe wat druppels en af en toe brak de zon door.

De meeste cursisten bleven binnen, maar ik ben lekker buiten gaan schilderen. Onder de bomen bleef ik grotendeels droog.

's Ochtends voor het ontbijt ben ik nog gaan wandelen.Ik kwam een boom tegen met een hart in de stam, niet erin gekerfd, maar natuurlijk ontstaan. Ook zag ik heel veel witte rapunzels. In de kolom opzij heb ik er ook een staan, die ik gezaaid had in mijn tuin. Die is maar een jaar opgekomen. Hier in de Ardennen stonden er een heleboel, ook rondom het kasteel.

De docent gaf ons de opdracht tekijken wat het licht doet.

Als voorbeeld liet hij schilderijen zien van Howard Hodgkin. Deze werkt aan een heleboel schilderijen tegelijk. Ze zijn niet zo groot en het schilderij loopt gewoon door in de lijst. Het zijn abstracte schilderijen van landschappen die hij zich herinnert. Zo vertegenwoordigde een brede blauwe veeg in een bepaald schilderij een regenbui die hij in dat landschap over zich heen kreeg. Ik moest er erg aan wennen en ga hem nog eens op internet opzoeken. Daar schijnt ook een filmpje te zien te zijn waarop hij aan het werk is. 

Ook kregen we schilderijen van Hopper te zien, maar niet de meer bekende werken. Dit waren grote vlakken in het midden, verschillende witten en grijzen, en aan de rand gebeurde iets in kleine stukjes blauw, geel en rood. Die vond ik mooi en interessant.

Vóór de koffiepauze ben ik met de zoeker en mijn camera gaan rondlopen om een plek te vinden.

Na de pauze heb ik alleen een klein schilderijtje gemaakt van een stel boomstammen. Achter de stammetjes schemert de vijver door. Dit vind ik eigenlijk het mooiste schilderij van deze week.

Na het middageten ben ik bij deze vijver gaan zitten. Op een gegeven moment vielen de druppels toch op mijn werk. Dat heb ik toen rechtop gezet, wat het waterige effect wel ten goede kwam. Je moet dit zien als een studie van water, niet als een schilderij voor boven de bank. Ik wil eigenlijk het water nog wat doorschijnender hebben, zodat je de diepte ziet. 

 Ik heb er echt heerlijk zitten werken.

verslag dag 3

De derde dag van mijn schildervakantie regende het 's morgens. Zodoende had de docent een aangepast programma. Hij had kopietjes van heel veel landschappen en van heel veel mensen. We mochten allemaal een landschap kiezen en moesten dat bevolken met mensen.

Door mensen in een landschap te plaatsen geef je maat aan de dingen, je ziet bijvoorbeeld hoe groot een boom is. En met meerdere figuren kun je de ruimte laten zien: door overlappingen en doordat mensen in de verte kleiner zijn.

We begonnen weer met voorstudies. Ondanks het ongebruikelijke onderwerp ging iedereen ging vol ijver aan de slag en er kwamen heel leuke schilderijen tevoorschijn.

Ik heb een groot schilderij gemaakt, ook weer in gouache. Hiervoor gebruikte ik de opzet van het schilderij dat ik al eerder heb gemaakt. De mensen heb ik van een voorbeeld, het meisje dat zich achter de boom verstopt, heb ik verzonnen. Omdat het landschap in niet realistische kleuren is geschilderd, heb ik de figuren ook niet realistisch uitgewerkt. Ik had behoorlijk moeite met het grote oppervlak, ondanks dat ik grote kwasten gebruikte. Ook met de kleuren had ik veel moeite. Daarna heb ik hetzelfde schilderij nog een keer in het klein gemaakt met veel simpelere vlakken. Die vond ik zelf beter. Dit was mijn "kleintje": het schilderijtje dat je weggeeft bij de verloting tijdens de vernissage op de laatste dag. Ik heb er helaas geen foto van.

Daarna heb ik nog één van mijn schetsen uitgewerkt, in iets groter formaat dan A4. Het landschap was één van de kopieën van de docent: een heel leeg landschap, met in de verte op de horizon één afrikaanse boom. De figuren heb ik uit mijn schetsboekje gehaald, die had ik geschetst tijdens een vorige schildervakantie. het vlak rechts stond niet op de foto. De docent had een paar schilderijen laten zien met doorkijkjes, waar aan één kant een vlak was, een soort coulisse. Zoiets heb ik dus hier gemaakt. De stipjes op de horizon zouden mensen kunnen zijn.

het werk vliegt me aan

Ongelooflijk, waar komt die groene massa toch vandaan?

En dan bemest ik mijn tuin nog niet eens.

Vanmiddag aan het wieden en knippen geweest.

Er zijn veel uitgebloeide planten waarvan ik het zaad moet wegknippen, anders is het helemaal niet meer in de hand te houden. Zo heb ik nu beslist wel akeleien genoeg. Ook heb ik een aantal paarse morgensterren flink teruggeknipt. Ze dreigen helaas ook te gaan omvallen.

Bij de palissade merkte ik iets vreemds, dat ik eerst niet kon thuisbrengen. Aan de achterkant zag ik ineens, dat de buitenste paal is omgevallen! De plant die er tegenaan leunde, hangt nu in de lucht.

Ik hoop dat de rest nog een paar jaar blijft staan.
De paal is voor mij ook niet te tillen en is over een aantal planten heen gevallen.
Op de foto kun je zie wat ik in ongeveer 10 minuten bij elkaar gewied en geknipt heb.

verslag dag 2

Nou ja, ik ga nog even verder met dag 1, de aantekeningen in mijn dummy:

*maak een keuze, kies een beperkt, wat kleiner gebied.

* blijf met een "draadje van elastiek" met de werkelijkheid verbonden, laat je voeden door je onderwerp, geef een interpretatie daarvan

* het is belangrijk wat je zegt, maar ook hóe je het zegt

* let op tegenstellingen en contrasten

* beperk je kleurenpalet

* kijk "vers', laat je verrassen door het onderwerp, probeer zoekend te schilderen

* je werkt met "geconcentreerde vrijheid"

Nou, dat is nogal wat hè.

Het geheel werd toegelicht met allerlei foto's en voorbeelden uit boeken.

Met name kregen we werken te zien van de schilder ben Mc Laughlin. Nog nooit van gehoord, maar ik vond diens werk prachtig.

Maar eerst zal ik nog even wat foto's laten zien van de prachtige omgeving.


Aantekeningen van de tweede dag:
Vandaag een groter werk, waar je wat langer mee bezig blijft.

Eerst wel voorstudie(s) maken. (Ik heb er twee gemaakt met potlood in mijn dummy, eigenlijk moest je een voorstudie maken in zwart/wit en één kleur. Dit werd uiteindelijk mijn schilderij.)

* grote kleurvlakken, en sterk in licht - donker

* zorg dat het beeld ook ruimtelijk wordt: scherpte - vaagheid, en voorwerpen die elkaar overlappen

* je kunt ook iets overdrijven, bijvoorbeeld kleurcontrast

* sfeer: toonwaarde, of een bepaalde kleur

* niet: wat is het, maar wat zie ik

Hiernaast zie je een tussenfase en het eindstadium van mijn schilderij.

Het is weer uitgevoerd in gouache, zelfde formaakt als die van gisteren.

Zoals je ziet, had ik eerst de hele achtergrond geel gemaakt. Ik ben geneigd, wit open te houden, vanwege mijn aquarel-achtergrond, maar dat werkt niet bij gouache. Als je wit aanbrengt op een gekleurde ondergrond, lijkt het witter.

Onderaan staat ook nog een foto van mijn onderwerp.

Die ochtend was ik vroeg opgestaan, om Venus voor de zon langs te zien gaan, maar helaas was de zon verborgen achter mist en wolken.

weer thuis

Zo, ik ben weer thuis: ik ben een week wezen schilderen België, in de Ardennen. Het weer was niet erg geweldig, maar eigenlijk viel het wel mee. Ik hou wel van dat vochtige sfeertje (zolang het niet ècht de hele week met bakken uit de lucht komt). Veel geleerd, veel geschilderd, veel gewandeld, lekker gegeten, goede gesprekken gehad, zéér genoten.

Nu is er in de tuin weer veel werk aan de winkel. Vandaag het onkruid achter het kasje in de zuidtuin opgeruimd, her en der veel winde weggetrokken en 2 tomatenplanten en pompoenen in het kasje gepoot.

In de noordtuin vallen vooral de rozen op (ik heb ook drie verschillende in de zuidtuin trouwens, een witte, een gele en een roze). In de noordtuin staan een hardroze en een oranje exemplaar pontificaal naast elkaar te vloeken. Ik vind het best. Het oranje exemplaar, dat geacht wordt in de prunus te klimmen, kleurt wel prachtig bij de oranje-roze "Open Arms", die langs het hek groeit. Zie foto.

De eerste aardbeien uit eigen tuin gegeten vandaag.

 De afgelopen week heb ik alleen met gouache geschilderd. Ik heb dat een keer eerder gedaan tijdens mijn schildervakantie, en kreeg toen prachtige kleuren in grote vlakken. deze keer werkte het weer heel anders. De eerste dag ik heb ik me geconcentreerd op kleine dingen, waar je gewoonlijk aan voorbij loopt. Dat werd een klein dingetje aan het schrikdraad, en het gras.De schetsen zijn ongeveer A4-formaat met contékrijt, de gouaches zijn net iets groter. Ze zijn gemaakt op dik papier, dat bedoeld was voor acryl. Ik vond het te rul. Later ben ik op glad etspapier gaan werken.

De volgende keer komt dag twee aan de beurt, anders is het niet meer te overzien.