De japanse wijnbes heeft mooie rode bloemknoppen met allemaal fijne stekeltjes erop. De bloeiwijze zelf wordt pas mooi als je er met je neus bovenop gaat staan.
Op de puntwederik (Lysimachia) heb ik het niet zo begrepen: de plant woekert nogal en is niet makkelijk te verwijderen, de wortels zitten stevig in de bodem, net als bij zijn neefje penningkruid. maar van dichtbij zijn de bloemen wel erg mooi. Het blijkt bovendien een sterke snijbloem te zijn, heb ik net ontdekt.
Hartgespan is op het eerste gezicht een onooglijke plant, hoewel de bladeren wel mooi zijn. De plant blijft ook goed overeind staan, wat ook een voordeel is. Van dichtbij zijn de bloempjes heel mooi. Later worden er stekelige vruchtjes gevormd, onze hond moet er dan niet langslopen, want dan zit zijn vacht er vol mee. Het was ooit een geneeskrachtige plant, met een goede invloed op de bloedsomloop.
Knikkend nagelkruid heeft prachtige zalmkleurige bloemetjes, die overigens altijd met de kopjes naar beneden hangen, zodat je echt goed moet kijken om hun schoonheid te kunnen zien. Ook deze plant heeft zaden met weerhaakjes. Als ik in de tuin heb gewerkt zit mijn kleding vaak onder de zaadjes.
Ooit hoop ik nog eens de Sint-Jacobsrups of -vlinder op het jacobskruiskruid te vinden in mijn tuin. Ik heb vooral de vorm mèt lintblaadjes, in de duinen zie je ze vooral zonder lintblaadjes. Geen idee welk insect ik heb gefotografeerd.
De paarse morgenster mag van mij uitzaaien waar hij maar wil (behalve in het pad, maar dan verplaats ik ze voorzichtig). De bloemen bloeien alleen 's ochtends vroeg. Na de bloei komen er prachtige lichtbruine zaadpluisbollen. Intussen zijn ze uitgezaaid en heb ik de planten teruggeknipt of uitgetrokken.
Ik had ooit een poosje een plank in de tuin liggen. Daaronder hadden mieren een nest gemaakt. In de winter heb ik de plank vervangen door een paar mooie tegels. De mieren zitten er nog steeds en ik laat ze rustig zitten. Ze zijn vast wel ergens goed voor, en dan zitten ze niet op plaatsen waar ik ze niet kan hebben. Rondom de tegels groeit veel oranje havikskruid. Hier zie je de zaadpluisbolletjes. Ook prachtig van dichtbij.
Ik kan niet op de naam van deze plant komen. Hij wordt zo'n anderhalve meter hoog en heeft stevige stengels en bladeren. Ik zag hem ook in het gemeenteplantsoen. De bloempjes zijn maar een paar milimeter groot, maar worden zeer druk bevlogen door insecten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten